Trčanje sa preponama

TRKA NA 100m SA PREPONAMA

Trka na 100 metara sa preponama je ženska olimpijska atletska disciplina. U trci se koristi deset prepona visine 83,8 cm koje su ravnomerno raspoređene celom dužinom staze. One su takve konstrukcije da ih atletičarka može oboriti, što se ne računa kao pogreška, ali značajno smanjuje početnu brzinu. Takmičari u ovoj disciplini startuju iz startnih blokova, isto kao i oni koji trče 100 metara bez prepona.

Prva prepona se nalazi na udaljenosti od 13 metara od startne linije, a sve prepone su međusobno udaljene 8,5 metara. Poslednja prepona je udaljena 10,5 metara od ciljne linije trke.

Ovo je isključivo ženska disciplina, pošto muškarci trče na 110 metara sa preponama.

Najbolje atletičarke u ovoj disciplini obično postižu rezultate oko 12,5 sekundi. Najbolje vreme u ovoj disciplini i svetski rekord drži Jordanka Donkova iz Bugarske sa rezultatom od 12,21 sekundi.

Trke sa preponama za žene počele su da se održavaju na početcima razvoja ženske atletike, neposredno posle Prvog svetskog rata. Međutim u početku je dužina trkačke staze i visina prepona varirala, za razliku od muške discipline koja se od samih početaka pa do danas trči na 110 metara. Prva trka na 100 metara sa preponama za žene održana je 1922. godine na ženskim sportskim igrama u Parizu.

U periodu od 1926. do 1968. žene su trčale na 80 metara sa preponama. U tim trkama korišteno je 8 prepona visine 76,2 cm koje su međusobno bile udaljene po 8 metara. Sve do 1935. godine pravilima je bilo dozvoljeno rušenje maksimalno 3 prepone, nakon čega je sledila diskvalifikacija iz trke, a rekordi su službeno priznavani samo ukoliko bi atletičarka pretrčala celu stazu bez ijedne oborene prepone. To pravilo je ukinuto 1935. godine, i tada su uvedene prepone u obliku latiničnog slova L koje pri udaru u njih padaju napred i tako smanjuju mogućnost povrede takmičarki.

Ženska trka na 80 metara sa preponama uključena je u program Olimpijskih igara 1932. godine, iako je bilo planirano da se ova disciplina pojavi na Igrama 4 godine ranije.

Tokom 1960-ih trčale su se eksperimentalne trke na 100 metara dugoj stazi sa preponama visine 76,2 cm, a na Olimpijskim igrama 1968. je objavljeno da će žene ubuduće trčati deonicu od 100 metara sa preponama visine 84 cm. Već naredne godine održana je prva službena trka na 100 metara sa preponama za žene u okviru Evropskog prvenstva u atletici na otvorenom, a prva pobednica je bila Istočna Nemica Karin Balzer.

TRKA NA 110m SA PREPONAMA

Trka na 110 metara sa preponama je olimpijska atletska disciplina za muškarce. Na stazi dugoj 110 metara postavljeno je deset ravnomerno udaljenih prepona visine 1,067 metara. One su takve konstrukcije da ih atletičar može oboriti, što mu se ne računa kao pogreška, već mu samo umanjuje brzinu. Takmičari u ovoj disciplini startuju iz startnih blokova, kao i oni koji trče 100 metara bez prepona. Prva prepona se nalazi 13,72 metra od starta, a preostalih 9 su na rastojanju od po 9,14 metara. Rastojanje od poslednje prepone do cilja je 14,02 metra.

Najbrži atletičari u ovoj disciplini postižu rezultate oko 13 sekundi (svetski rekord 12,87), što odgovara srednjoj brzini od 8,54 m/s, ili 30,74 km/h.

Preponsko trčanje se pojavilo u Engleskoj oko 1830. Prepone su bile drvene barijere. Oksford i Kembridž su 1864. usaglasili prve standarde: staza je duga 120 jardi (109,72 metra), a deset prepona su visoke 3 stope i 6 inča (1,06 metara). Masivne prepreke su 1895. zamenjene lakšim preponama u obliku slova T. Do 1935. trkači koji bi oborili više od tri prepone bili bi diskvalifikovani. Rekordi su se uvažavali jedino ako bi sve prepone ostale nesrušene. Godine 1935. uvedene su prepone u obliku latiničnog slova L, koje pri udaru padaju napred i umanjuju mogućnost povrede.

Trka na 110 metara sa preponama je na programu olimpijskih igara od prvih Olimpijskih igara 1896. Žene su od Olimpijskih igara 1932. trčale na 80 metara sa preponama, što je od 1972. promenjeno na 100 metara. Nekada su muškarci trčali i trke na 200 metara sa preponama, ali IAAF od 1960. više ne vodi statistike za ovu disciplinu.

TRKA NA 400m SA PREPONAMA

Trka na 400 metara sa preponama je olimpijska atletska disciplina u kojoj je cilj pretrčati jedan krug na atletskoj stazi (400 metara), i pri tome preskočiti deset prepona raspoređenih na jednakoj udaljenosti. Svaki trkač trči u zasebnoj stazi. Kao i kod trka na 100 i 110 m, trkači smeju dodirivati i obarati prepone, ali diskvalifikuju se ako namerno obore preponu ili izbace nogu ili stopalo van prepone.

Trke sa preponama, koje nisu postojale u Staroj Grčkoj, vode poreklo iz konjičkog sporta. Poput trke od 120 jardi, i trka od 440 jardi je zvanično predstavljena na atletskom susretu između univerziteta Kembridž i Oksford 1864. Pošto su Francuzi krajem XIX veka dužinu ove trke preveli u metrički sistem, ona je uvrštena u olimpijske discipline u muškoj konkurenciji na Olimpijskim igrama u Parizu 1900. Osamdeset četiri godine kasnije, u Los Anđelesu, i trka na 400 m sa preponama za žene postala je olimpijska disciplina.

Svetski rekordi:
Muškarci: 46,78 sekundi: Kevin Jang (SAD), 6. avgust 1992. u Barseloni
Žene: 52,34 sekundi: Julija Pečorkina (Rusija), 8. avgust 2003. u Tuli